Het mysterie van de verloren sleutels

Voordat ik ’s ochtends de deur achter mij dicht trek, ga ik een checklist af. Dit omdat ik 1) een ontzettende chaoot ben en 2) omdat ik vaak ’s ochtends om een mysterieuze reden bijna te laat ben en ik dus heel snel moet zijn en 3) dan vergeet ik nog wel eens wat. Daarom ga ik een lijstje af om er zeker van te zijn of ik alles wel bij me heb wat belangrijk is voor mijn overleving:
– Flesje water? Check.
– Portemonnee? Check.
– Voedsel? Check.
– Sleutels? Ch…
Sleutels. Het is wonderbaarlijk hoe deze belangrijke dingen toch altijd kunnen verdwijnen om op wonderbaarlijke wijze op de meest logische plaats teruggevonden kunnen worden. Het blijft voor mij een mysterie.
Wanneer ik dan (’s ochtends, bijna te laat komend, blij dat ik überhaupt tijd had om mijn haar te kammen) als een psychopaat naar mijn sleutels aan het zoeken ben, schiet altijd dezelfde gedachte door mijn hoofd: Waarom geef je die sleutels geen vast plekje, Nicole? Dan hoef je dit gedoe niet elke keer door te maken!
Jammer genoeg moet ik dan constateren dat ik wel een vast plekje voor mijn sleutels heb. Het probleem is dat ik mijn sleutels heel weinig op dat plekje neerleg.

Tenslotte vind ik mijn sleutels terug in het sleutelgat van mijn kamerdeur, want ik was vergeten dat zodra ik mijn deur heb opengedaan, ik spontaan vergeet dat ik sleutels bezit en ze dus gewoon laat zitten. Ook al ben ik al veel te laat, ik ben blij en trots dat ik weer met mijn sleutels herenigd ben. Ik besluit ze voortaan altijd op het vaste plekje neer te leggen. Tot ik dat vergeet, tenminste.

23 gedachtes over “Het mysterie van de verloren sleutels

  1. Ik zat een keer met onwijze stress naar me sleutels te zoeken, blijkt het dat ze al die tijd gewoon in me tas zaten.
    Maar omdat mijn tas ook een rommeltje is had ik dat niet gelijk door 😦

  2. Zoooooooo herkenbaar!!!!!! Ik ben ook echt ALTIJD m’n sleutels kwijt… Heb me nu aangenomen om ze op de trap te leggen of aan het memobord (daar zitten van die haakjes aan) En begint een beetje te werken =)

  3. Mijne zitten regelmatig onder in mijn tas, maar omdat er zoveel shit in mijn tas zit, denk ik dus dat ik ze kwijt ben, halve huis op zijn kop “MAM! Waar heb je mijn sleutels gelaten!” (die dumpt ze nog wel eens in een la), stapels kleding niet niet zo netjes op een stoel liggen worden doorgespit, om daarna nog maar eens in de tas te kijken… Juist.

  4. Haha.. geniaal! Bestwel herkenbaar. Ik laat ze meestal in mijn jas zitten of ze hangen op een sleutelhaakje. Maar soms slingeren ze ook ergens door de kamer, of ergens onderin een tas. Achja, uiteindelijk vind ik ze altijd wel weer.

  5. heel herkenbaar :’) ik heb er ook een vast plekje voor, als ik ze dan wil pakken en ze liggen er niet ga ik stressen tot ik me realiseer dat ik ze gewoon in mijn hand heb …

  6. Leuk geschreven. 🙂 Ik heb alleen huissleutels en die neem ik nooit mee. Ik leg ze ergens in de tuin onder een bloempot ofzo en dan hoef ik ze daar gewoon te nemen. :p

  7. Sounds like me! :p
    Weet je nog dat we toen voor mijn deur stonden, dat ik net ging controleren of ik mijn sleutels mee had en dat de deur toen dicht knalde? Helaas had ik hem wel mee, anders had je weer een onderwerp om over te schrijven 😉

  8. Ik laat ze meestal in m’n jaszak zitten, is alleen lastig als ik jassen afwissel. Gelukkig doe ik dan bijna nooit 😉

    Een vriendin van mij was ook eens haar sleutels kwijt, haar vriend vond ze na een dag zoeken terug in de koelkast…

  9. Hahaha gelukkig heb ik wat dat betreft een “fotografisch” geheugen. En wij hebben er een vaste plek voor.. Behalve als mijn vriend ze in de voordeur laat zitten (de hele dag)……

  10. Ik heb er natuurlijk ook last van … gehad! Sinds ik een logische vaste plek heb (aan een haakje bij de jassen) gaat het prima. Maar paniekaanvallen als ik mijn portemonnee niet kan vinden (die kan niet aan dat haakje) heb ik nog steeds. Ik heb het ooit voor elkaar gekregen bioscoopkaartjes kwijt te raken die ik een minuut daarvoor gekocht had.

Geef een reactie op Lisanne Reactie annuleren