In beeld: treinen

Zoals ik al eens eerder heb gezegd, ik houd van treinen. Ik houd ervan om mijn medereizigers te observeren en te raden waar ze heen gaan of waar ze op dat moment aan denken. Ik houd ervan uit het raam te kijken en het landschap aan me voorbij te zien trekken. Ik houd van de Jongens met Harde Muziek, de Meisjes met Starbucks en de Rare Mannen die Ruiken. Ik houd van de stiltecoupé, zeker wanneer iedereen zich aan de letterlijk stilzwijgende afspraak houdt. Ik houd ervan de treinen van een afstandje te zien rijden. Bovenal houd ik ervan uit de trein te stappen en aan te komen op mijn bestemming; het is namelijk altijd een plek waar ik om een of andere reden om geef. De trein brengt me thuis of op zijn minst naar vrienden, die eigenlijk ook thuis betekenen.

20 gedachtes over “In beeld: treinen

  1. Wat mooi geschreven!
    Ik reis niet vaak met de trein, maar het geluid geeft me wel altijd een gevoel van thuis. In de verte, mits de wind goed staat, de trein horen razen.
    En in de trein zitten en naar buiten staren. Niemand die me kent, alleen ik. En dan stiekem om me heen kijken en mee luisteren met de grappige verhalen van de medemens. Anoniem zijn. Het heeft iets moois 🙂

  2. Mooi geschreven. De laatste tijd is de trein mijn tweede thuis. Met studeren reis ik er zeker 4 keer in de week 2 uur op een dag mee. Vind het heerlijk anderen in de gaten te houden of gewoon inspiratie op te doen.

  3. Zolang ze geen vertraging hebben, vind ik het ook heerlijk om met de trein te reizen. Gewoon pas weer opkijken van je boek als je op de plek van bestemming bent aangekomen, heerlijk!

  4. Leuke post! Helaas is een kennis van mij een paar dagen geleden voor de trein gesprongen, dus alles met treinen is voor mij nu een beetje dubbel. Ach ja, de trein is een prima vervoersmiddel, maar kan ook voor veel pijn zorgen.

Geef een reactie op Arantxa Reactie annuleren