Als je kind bent, ligt de wereld nog voor je open. Ik weet nog dat ik alle volwassenen bewonderde, zeker de meisjes van rond de twintig, want ik wilde altijd op hen lijken. Om die reden vond ik elk beroep leuk en daarom wilde ik ook heel wat verschillende banen als ik later groot was.
De meest aparte baan die ik wilde hebben was waarschijnlijk die van bergbeklimmer. Ik weet niet eens hoe ik daarop ben gekomen, aangezien ik het nu al eng vind om vanaf drie hoog naar beneden te kijken. Het leek me gewoon heel stoer om in mijn eentje te overleven in het Himalaya-gebergte en rotswanden te beklimmen. Gelukkig bleef dat idee niet hangen.
Een tweede beroep dat ik wilde uitoefenen was dat van dierenarts. Ik wilde dat heel lang, tot mijn vader opmerkte dat ik dan ook enge dieren moest verzorgen en niet alleen maar hamsters en katten. Toen was het al gauw over met de droom. Ik richtte me overigens wel vaak op dieren, ik wilde namelijk ook onder andere dolfijnentrainer worden (ik weet ook niet waarom) en zeebioloog.
Naast al deze vreemde en soms onlogische beroepen heb ik altijd al schrijfster willen worden. Wat voor negatieve kanten er ook genoemd werden, ik bleef er altijd enthousiast over. Daarom ben ik daar altijd mee doorgegaan, terwijl de dolfijnen en bergen me elke keer minder interesseerden – behalve als ze in een verhaal zaten.
Wat wilde jij later worden?
Woorden uit mijn broekzak 
Voor zover ik me kan herinneren heb ik altijd schrijfster willen worden 🙂 Ook nu nog… Toen ik mijn studiekeuze moest maken, zijn er wel wat meer “realistische” beroepen de revue gepasseerd, maar dat zijn allemaal dekmantels… om in de vrije uurtjes weer te gaan schrijven ^^
Nu word ik normaal gezien leerkracht – en vanaf dat mijn eerste roman op de markt is en veel centjes gaat opbrengen (dromen mag hé :D), dan ga ik halftijds werken en meer schrijven.
Componist, maar dat is niet reëel voor een a-muzikaal mens. Schrijfster. Dokter, tandarts. Danseres. Maar ook dan schijn je gevoel voor muziek te moeten hebben. Heel vreemd. Verpleegkundige maar ik kan niet tegen mensen die overgeven, dan maar analist. Helaas; allergisch voor allerlei scheikundige stofjes en toen ben ik voor bibliothecaresse gaan studeren. En nu,30 jaar later ben ik applicatie beheerder, studeer voor Geneeskundig specialist en ik schrijf blogs en droom nog steeds van gepubliceerd worden.
Ik wilde natuurlijk ook schrijfster worden en ik wilde graag mijn eigen tearoom of hotel.
Schrijfster, journalist en superheld.
Ik kan je vertellen dat die ideeën nog steeds niet van de baan zijn. ; )
Ik was een stereotyp meisje meisje wat dat betreft. Mijn carrieredroom begon bij prinses, toen moeder en juffrouw, daarna wilde ik mode ontwerpster worden (ik heb zelfs iets genaaid wat ik heb gedragen op een schoolfeest), biologiedocent (really dont know why), psycholoog. Ik schreef me in op een kunstacademie, heb nu 2 jaar op humanistiek gezeten en ga nu stoppen… Ik denk dat je droombaan vaak veranderd, er is maar een enkele mazzelaar die altijd dezelfde droom heeft en zo het hele leven daar omheen kan bouwen 🙂
Ik wilde eerst serveerster want die hadden van die coole tasjes om hun middel ;, daarna zangeres, ook nog iets van opticien (?) en lerares en als laatste schrijfster. Nu weet ik het niet echt.
Ik wou graag kapster, lerares, zangeres én mama worden. Ja, allemaal tegelijk!
Ik wilde juf worden. En dan zou ik samen met mijn nicht (die al juf was toen ik het op mijn zevende bedacht) voor de klas staan.
Niet lang daarna bedacht ik geloof ik al dat ik advocaat wilde worden. Of psycholoog. Nu studeer ik rechten, dus misschien heb ik mezelf al vroeg goed ingeschat!
Heel vroeger wilde ik waarschijnlijk de standaard meisjesdingen worden: juf, stewardess, danseres, zangeres, dat soort dingen. Het heeft geen van alle stand gehouden. Al ben ik nu een ontwerper die niet weet wat ze wil, dus misschien moet ik toch weer eens over die beroepen gaan nadenken 😉
Profvoetballer, zoals elk weldenkende jongen met als hobby voetbal
Ik heel erg saai juffrouw en moeder…. Moeder kan ik nog worden en juf ben ik voor de helft! Ik werk namelijk met verstandelijk gehandicapten kinderen op een bso en ze noemen me heel vaak juf!
Ik heb alle standaarddingen wel eens willen worden, maar op een gegeven moment zat er ook een vrij originele tussen: taxi chauffeur. En ik was er ook al vrij vroeg bij met het echt niet weten.
Tornadjager, juf of schrijfster. Alleen de laatste is blijven hangen en ook, bijna, mijn beroep geworden 😛
Laaaang geleden begon het met machinist, daarna werd het advocaat doordat dat het meest verdiende volgens mij moeder (jaja, beste reden ever) en toen was het al een eigen bedrijf beginnen, wat ik nog steeds van plan ben.
Ik wilde vroeger kraamverzorgster of dierentuinverzorgster worden 🙂
Ik weet niet wat ik vroeger wilde worden. Behalve dat het al heel jong ‘iets met schrijven’ was.
Jep, dierenarts was van de basisschool tot de derde klas mijn droom. Die in duigen viel omdat ik jammer genoeg niet goed was in wiskunde, biologie, scheikunde en natuurkunde. Nu weet ik het nog steeds niet, of ja, verder dan ‘mensen helpen’ kom ik niet.
Zangeres en bij de dierenambulance werken en in het asiel werken en boekenschrijfster en eeeh dat soort dingen :’)
Danseres, zangeres, journalist en nu is het schrijfster 🙂
Toen ik een kleuter was wilde ik boerin worden. Niet lang daarna ving ik ergens op dat er een tekort aan leraren en leraressen was, dus wilde ik juf worden. Ik was echt een raar kind (maar wel maatschappijbewust).
Haha, als kind ben je zo grappig. Ik wilde astronaut worden (?), kapster, professioneel danser/turnster, haha.
Maar toch een geluk dat je al vroeg wist wat je wilde 😉 Ik weet het soms nog steeds niet.
Vroeger wilde ik altijd dolfijnentrainer worden, maar toen ik over mijn dolfijnenmeisjesperiode heen was en ik dacht aan het feit dat je daar de hele tijd het water voor in en uit moest en zwemmen niet mijn favoriete bezigheid was heb ik dat maar aan de kant gezet.
Daarna kwam een periode waarin ik geen idee had wat ik wilde worden. Echt geen idee.
Toen kwam de periode waarin ik alles wilde worden wat met taal/cultuur en maatschappijdingen te maken had. (Oooh dat is leuk, en oooh dat ook!)
En nu… schrijven vindt ik leuk, maar ik weet niet of ik mijn beroep er van wil maken.
Kortom. Ik weet nu niet echt wat ik wil worden.
En daar staat geen ‘ik vindt’ met dt. Dat heb je niet gezien… (A)
Ik wilde astronaut worden. Ik heb er ook serieus over nagedacht om astronomie te gaan studeren, maar dat werd me teveel natuurkunde. Wat ik ook wilde worden: schrijfster, juf, danseres, kinderarts, verpleegkundige.
Ik heb altijd schrijfster geroepen en ik hoop nog steeds dat me dat ooit gaat lukken 🙂
ik ben vaak gewisseld vna toekomstdroom vroeger, kraamverzorgster, boerin, actrice, juf, piloot, en nog veel meer. Maar een droom is mijn hele leven blijven hangen (ik had al vroeg door dat je dat best kon doen naast een ander willekeurig beroep) en dat is, heel verrassend, ook schrijfster.
Het eerste wat ik wilde was dierenarts, maar dat wilde ik niet meer omdat ik dan moest opereren en dat wilde ik niet. haha.