Ik ben nog nooit verliefd geweest. Ik ken het niet en kan het niet begrijpen. Kijken naar stelletjes geeft me een nostalgie naar iets wat nooit is geweest.
Tot zover het stuk dat me laat lijken alsof ik de sociale skills van een soeplepel heb.
Het lijkt mensen vaak te verbazen als ik het ze vertel, alsof verliefdheid op mijn leeftijd een vereiste is. Natuurlijk, in de romantische komedies is liefde een onvermijdelijk goedje dat rondgestrooid wordt alsof Sinterklaas niks beters te doen heeft. Maar het echte leven is geen romantische komedie, het zit niet vol met Ryan Goslings (goddank, ik vind Ryan Gosling dus echt niet aantrekkelijk) en ook niet vol regenachtige scènes op straat waarin iedereen ineens de onweerstaanbare neiging heeft om elkaar af te lebberen.
Tot zover het stuk dat me laat lijken alsof ik een bittere sukkel ben die een hekel heeft aan liefde.
Mensen zeggen dat ik te hoge eisen stel, dat ik te bang ben, dat ik getraumatiseerd, bitter, niet open genoeg ben, dat ik me leuker moet kleden of misschien simpelweg niet geschikt ben voor relaties. Dit gespreksonderwerp opent ook altijd veel deuren naar clichés: de juiste komt vanzelf wel, gewoon geduld hebben, blijven geloven en andere onzin die je ook leert als je gewoon Glee kijkt.
Ik vind het zelf niet erg. Ik lig niet elke avond huilend op bed omdat er niet een of andere ruftende baard naast me ligt die elke keer mijn helft van de dekens afpakt. Sterker nog, ik ben best wel blij dat ik er als een trol uit kan zien en meer Speculoospasta kan eten dan veel mensen voor mogelijk zullen houden.
Dat betekent niet dat ik er nooit behoefte aan heb of de mogelijkheid volledig uitsluit. Het betekent dat ik weet wat ik waard ben. Dat ik geen andere mensen nodig heb om mijn geluk te valideren. En jij, lezer, hebt ook niemand nodig om je het gevoel te geven dat je mooi of leuk genoeg bent, of dat je dan pas echt gelukkig of trots mag zijn. Je hebt geen partner nodig om je leven zin te geven. Misschien kan het alleen zijn soms een beetje eng zijn, maar het leven met deze vrijheid heeft me heel veel geleerd.
Misschien zijn de vlinders in mijn buik nog rupsen. Misschien bestaan vlinders helemaal niet. Maar ik laat mijn leven niet afhangen van die gedachte.
Woorden uit mijn broekzak 
Ik kan je vertellen, die vlinders bestaan 😉 maar Hey, ik snap je punt en ik ben het helemaal met je eens! Precies hoe ik er zo’n 2 jaar geleden over dacht.
Misschien een cliché, maar toen stond meneer voor de deur, Dus de juiste? Die vind je echt vanzelf 🙂
Overigens denk ik er nog steeds zo over hoor: als je niet tevreden en gelukkig met jezelf bent, kan een ander dat ook niet zijn!
Je hebt geen partner nodig om je leven zin te geven – Houd vast aan die gedachten en laat je door je omgeving niet van de wijs brengen. Jezelf veranderen (anders kleden, denken, doen) om aan de bak te komen is het domste wat een mens kan doen. In een relatie veranderd een mens vaak al meer dan genoeg. Begin je daar van te voren al aan, kan je er donder op zeggen dat je jezelf kwijtraakt.
Dat de juiste van zelf een keertje langs komt is volgens mij niet waar. Of misschien wel maar zien we het vaak niet. In de huidige tijd vindt men al snel de ware, en zonder de tijd te nemen om elkaar te leren kennen schiet men een relatie in om die 2 kinderen en een hond later te verbreken omdat men ‘niet bij elkaar past’
Houd vast aan de gedachten dat een ander je niet gelukkig kan maken en blijf trouw aan jezelf.
Ik heb wel iemand nodig om mijn geluk te valideren eigenlijk – tot zover het stuk dat me laat lijken alsof ik een bang wezentje ben dat zich niet alleen kan redden in de grote, enge wereld.
Maar wat ik nog wou toevoegen is: als je gelukkig bent met jezelf en je loopt graag als een trol rond (thuis dan toch neem ik aan :p ) of je eet graag kilo’s chocoladepasta, dan moet dat in ’n relatie ook kunnen 😉
Inderdaad! Als het goed is, accepteer hij (of zij) jou zoals jij bent.
Met verliefdheid kán je niet te hoge eisen stellen: verliefdheid komt vanzelf, het is oncontroleerbaar.
Ik heb Partner met zijn baard meteen de deur uitgezet. (Nee, natuurlijk niet, hij kan niet zonder me.) 😉
Vroeger lag ik weleens huilend op de bank omdat de ware maar niet aan wilde bellen. Ik was er gewoon nog niet aan toe. Goed dat jij geen tranen huilt, als het komt dan komt het en anders maar niet. Geniet vooral van de vrije tijd die over houdt en van het feit dat je alles helemaal alleen kunt beslissen zonder steeds te hoeven overleggen!
Wat een leuk blogje! Dacht iedereen er maar zo nuchter over, dat zou de wereld voor een hoop meiden een stuk makkelijker maken 🙂
Volledig mee eens.
Wat (vergeef me deze term, ik wil je niet beschouwen als een wetenschappelijke uitzondering ofzo :P) interessant, eigenlijk! Ik ben snel weg van iemand, maar geloof niet dat dat hetzelfde is als verliefd zijn. Ik ken trouwens wel vriendinnen die bijna nooit verliefd zijn, maar helemaal nooit.. nee dat niet. Anyway: je merkt het vanzelf wel als het zover is 😉 En wat een mooi slot aan dit stuk!
Nou gelukkig maar, Ryan Gosling vind ik ook helemaal niks 😉
Een maand single en completly happy ^^ Weet wat je bedoeld met je hebt geen partner nodig 😉
Al roepen mijn vriendinnen dat ik over 3 maanden de volgende alweer heb, ik betwijfel het
Ach, ik ben al 25 jaar vrijgezel. Wel verliefd geweest, maar nooit wat geworden. Ik bevind me nu in het zelf gemaakte hokje “kansloos”. Vind ik het mezelf waard om liefde te vinden? Ja hoor. Maar mijn muur is zo gigantisch hoog, dat ik maar moeilijk iemand toe laat. De jongens waar ik ooit zo verliefd op was, die gaven me kriebels en vlinders en hopeloze dromen. Daarna heb ik dat nooit meer gehad.
Moet eerlijk zeggen dat ik langzaam betwijfel of mijn deksel nog wel bestaat. Ik denk dat hij op de band ‘verkeerde productie’ is gekomen.
Maar ach, vrijgezel zijn is soms ook best heel lekker! Vooral als ik in bed lig en ik door het hele bed kan dwalen snachts.
Enige minpuntje? Als je uit je werk komt en je iemand nodig hebt die een arm over je schouders legt en zegt dat je eens moet stoppen met zo sterk zijn.
Maar ach. Dan maar niet 🙂
Wat een heerlijk stukje weer, Nicole. Ik vind het leuk hoe je over ergens toch wel serieuze onderwerpen zo toegankelijk kunt schrijven en dat je mensen er ook mee aan het lachen kunt maken ^^ (En ik ben het helemaal met je eens: vrijgezel zijn heeft voordelen. Lots of ‘em.)
Ik ben het helemaal met je eens… zo sneu, die meiden die zich op hun 18e al inschrijven op een datingsite! Daar kan ik me echt niet bij voorstellen, dat je dan al bang bent dat je alleen blijft, of niet alleen wilt zijn. Ze zouden jouw instelling eens aan mogen nemen, haha, you rock girl!
Zeker waar, geluk zit in jezelf en hangt niet af van een persoon. Hoewel ik super gelukkig ben met mijn man ben ik zonder hem ook zeker een compleet persoon.
Oh en Ryan Gosling is inderdaad niet mooi nee 😉
Heel erg herkenbaar! Ik kan er ook niet van wakker liggen, maar soms heb ik het idee dat anderen dat wel voor me doen, haha. Geluk maak je zelf, al kan ik me ook wel weer voorstellen dat het lekker is als iemand anders het even voor je valideert.
Ha! Eindelijk iemand die toegeeft dat Ryan Gosling helemaal niet zo aantrekkelijk is! 😉 Verder zou ik bijna zeggen ‘wat dapper dat je dit toe durft te geven’ wat alleen maar bewijst hoe erg de focus in onze samenleving op ‘liefde’ ligt…
Dit stukje zou ik eigenlijk willen uitprinten en meenemen naar alle volgende familiefeestjes.
Van mij mag het 😉
Mijn vlinders leven alleen heel erg op als ik een knappe man met pretogen zie (DAN KARATY :D) maar verder houden ze zich altijd wel gedeisd 😉
Vooral de laatste alinea. Kind, ik hou van je (:
Overigens doe je net alsof je als vrouw dan wél even met een man moet aanklooien. Vrouw-vrouw relaties mag ook tegenwoordig! 😉
Oh, dat was niet mijn bedoeling! Mensen mogen (het) doen wat en met wie ze willen 😉
Lief van je :p
@elisehasablog: zo ben ik, superlief, haha 😛
Geweldig!
Ik heb je blogjes best gemist in mijn lange afwezigheidsperiode. 🙂