Op zoek naar motivatie #5: de impuls

Hier is een korte test:
Je ligt in bed en valt bijna in slaap, maar dan! Je krijgt een briljant idee. Wat doe je?
A. Ik krijg nog een veel beter idee: slapen.
B. Ik onthoud het wel. Misschien. Hopelijk.
C. Ik schrijf het op zonder het licht aan te doen en hoop snel weer in slaap te vallen.
D. Ik spring uit mijn bed en voer het meteen uit! Powerrrrr!

Eens in de zoveel tijd krijgen we allemaal wel een (creatieve) impuls. Je krijgt een idee voor een verhaal, voor een perfecte chocoladetaart of misschien voor een bedrijf. Het is lang niet allemaal uitvoerbaar, maar het is jammer om het idee te verspillen.

Ik ga heel vaak voorbij aan die impuls. Ik ben te moe, ik heb geen zin, of, zoals in het bovenstaande voorbeeld, ik lig in bed en ik vind al die ideeën op dat moment in vergelijking met mijn drang om te slapen ongeveer net zo interessant als de vlekken van koeien. Maar die impuls is er met een reden. Je brein zegt: kijk wat ik heb gemaakt! Kijk hiernaar! Luister ernaar! Het is voor jou!

Ooit las ik ergens een tip. Elke keer als je ’s nachts wakker wordt, schrijf je op waar je aan denkt. Dat kan (een overblijfsel van) een droom zijn, een idee of gewoon “ik moet plassen”. Natuurlijk moest ik dat uitproberen. Die nacht had ik heel weinig slaap, maar wel iets van zes ideeën en twee dromen die ik had onthouden.

Je hoeft niet altijd meteen je impuls te volgen. Als ik dat zou doen, was ik nu al zeshonderd keer overreden en had ik andere mensen ook wel pijn gedaan (zei de pacifist). Maar het kan geen kwaad om meteen een schets te maken voor dat schilderij dat in je hoofd opkwam. Daar hoef je geen briljant kunstenaar voor te zijn.

Wanneer je je impuls volgt, geef je jezelf een signaal. Je laat aan jezelf zien dat je ideeën, hoe gek of stom of vreemd dan ook, waardeert en zal gebruiken. En ook al werken niet alle impulsen, misschien krijg je door het uitvoeren ervan weer een ander idee. Het kan nooit kwaad om het te proberen, toch?

15 gedachtes over “Op zoek naar motivatie #5: de impuls

  1. Toen ik net blogde dacht ik: Gewoon gaan slapen, dat weet ik morgen toch wel.. Dat was fout gedacht.
    Later lag er een boekje en een pen naast mijn bed.. Ik ben nu nog steeds bezig mijn brainwaves te ontcijferen.
    Sinds de telefoon/tablet er regelmatig liggen, maak ik daar snel een notitie aan en heel soms, dan sta ik op, pak de laptop en knal het verhaal er uit. Het kan maar vast gebeurt zijn en het stopt acuut met spoken in mijn hoofd.

  2. C: ik schrijf het op 🙂 Alleen heb ik soms geen zin om het licht aan te doen, dus schrijf ik het op de tast op. Dan kan ik het ’s ochtends echt niet meer lezen, en weet ik dus alsnog niet wat er staat 😉

  3. Haha, meestal ga ik voor B (want licht, bril, pen, papier, pfff, wat een gedoe, ook al ligt het allemaal naast m’n bed) maar mijn dromen schrijf ik wel zoveel mogelijk op! Soms weet ik er bij het wakker worden nog 4 en soms weet ik alleen nog waar het over ging. Vannacht droomde ik over een vies, rot ei, ik weet nu alleen nog niet zo goed wat ik eigenlijk met deze droom moet :p

  4. Ik heb ’n tijdje mijn dromen bijgehouden, maar ben er mee gestopt toen ik in ’n bepaalde periode nogal heftige dromen had die ‘k echt niet wou opschrijven… (al helpt dat eigenlijk niet, want zulke dromen onthoud je vanzelf).
    Als ik zo’n idee heb, steek ik meestal kernwoorden ervan in mijn gsm die naast mijn bed ligt 🙂

  5. Ik heb de moordplannen genoteerd.
    Kan er straks een thriller mee vullen!
    Gelukkig overleef ik het steeds
    want ook dat denk ik vaak
    leef dan…” Lang en gelukkig…”
    Maar wel met veel goede mensen om mij heen.

  6. Mijn moeder is psycholoog en als wij iets doen wat niet mag (bijv door iemand heen praten) roept ze: ‘IMPULSCONTROLE!’ dat is zo’n beetje de standaardzin bij alles in ons huis, haha. Nu kan ik het woord impuls niet meer lezen zonder daar aan te moeten denken 😉

  7. Ik ben het helemaal met je eens. Vandaar ook die notitieboekjes, postit en memoblaadjes overal in huis 🙂 en anders tik ik snel een stukje tekst in mn phone. Want ik ben er al lang achter dat ik het nooit ga onthouden…

    Overigens vind ik dat je dit stukje tekst erg mooi verwoord hebt.

Geef een reactie op Anke Reactie annuleren