Mijn jaar

Elk jaar met kerst, elke keer wanneer we aan de ontbijttafel zitten, roept mijn moeder ineens uit: “So this is Christmas!”, waarna ze een van ons diep in de ogen kijkt en zegt: “And what have YOU done?”
Daar reageren wij vervolgens op met rollende ogen en: “Mam, alsjeblieft, niet weer.”
Maar het is traditie en eerlijk gezegd zou de kerstviering niet eens meer leuk zijn zonder dat mijn moeder me twintig keer in het Engels en met een licht beschuldigende toon vraagt wat ik dan gedaan heb.

En zo is het ook traditie dat mensen elk jaar zeggen: “Dit jaar is het mijn jaar”. Oud en Nieuw geeft ons denk ik hoopvolle gevoelens die na een weekje ook weer uitgewerkt zijn, want mensen vergeten hun goede voornemens en hun plannen om dit jaar beter te maken dan al die andere jaren. Ik doe het zelf ook. Vorig jaar was ik ervan overtuigd dat 2012 míjn jaar werd en niet die van iemand anders.

2012 was ook best heel leuk hoor, maar volgens mij was het ook het jaar van andere mensen en niet alleen die van mij. Andere mensen hebben mijn jaar ingepikt, verdeurie! Ik had nog zo gezegd: “Blijf van mijn jaar af. Dit is de mijne. Zoek zelf maar een jaar”, maar het mocht niet baten.

Vanavond om twaalf uur zal ik vol gepropt zitten met oliebollen en zal ik ervan overtuigd worden dat 2013, dat jaar, echt van mij zal worden. In 2012 had ik het mis, maar 2013, dat is the place to be. Als iemand tips heeft om een jaar ook echt van jezelf te maken, laat ze maar horen. Ik heb al op internet gezocht en het blijkt dat je niet officieel een jaar kan kopen, dus dat is ook weer van de kaart. Misschien moet ik het stelen.

Maar goed, ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling toe en misschien kunnen we 2013 met z’n allen delen. Dan hebben we er allemaal nog wat aan. Wel zuinig doen met je jaar hè, want je krijgt niet meer van mij.

Alvast gelukkig nieuwjaar!