Waarom ik wel suiker eet (en daar niet mee ga stoppen)

Het is zo’n anderhalf jaar geleden dat ik op een bankje in het centrum van Utrecht zat te genieten van een banaan. Nu klinkt dat misschien niet zo bijzonder, maar op dat moment was het de allerlekkerste banaan die ik ooit had gegeten. Het was namelijk het eerste stuk fruit dat ik in twee weken had gegeten.

Dit was allemaal voor de grote suikervrij-trend die momenteel overal lijkt op te duiken. Suiker is slecht voor je, zeggen de experts, en daarom moet je stoppen met suiker eten. Je lichaam kan het niet aan. Je overgrootoma at niet zoveel suiker als jij nu (mijn overgrootoma heeft ook nooit in een vliegtuig gezeten of het internet gebruikt, maar dat is verder allemaal prima).

Anderhalf jaar geleden, toen ik suikervrij ging, dacht ik ook dat dit het antwoord was. Ik besloot om de eerste twee weken ook geen fruit te eten, zodat ik even helemaal kon ‘detoxen’. Maar in plaats van dat ik me gereinigd en energiek voelde, droomde ik dat ik per ongeluk een cakeje at en keek ik verlangend de Starbucks in. Ik dacht constant aan suiker – of eigenlijk, suikervrij. Elke maaltijd moest uitgekiend worden. Er was geen ruimte voor spontaan even wat lekkers kopen, want ik moest wel eerst uitvogelen of één van de driehonderd benamingen voor suiker niet op de verpakking stond.

Dit is niet gezond. Je vastklampen aan een bepaald dieet, je mag het voor jezelf natuurlijk bepalen, maar voor mij werkt het niet. Ik hou van chocola. Ik hou van cake en van pizza en van bouillonblokjes (jawel, overal zit suiker in). En ik hou van salades en soepen en die pannenkoekjes van ei en banaan die iedereen met een internetverbinding kent. De balans is wat het allemaal lekker maakt.

Het risico van wanhopig proberen om je lichaam ‘gezond’ te maken is dat je daarmee je geest vergiftigt met allerlei regels die alleen maar stress opleveren. En uiteindelijk hoor je tussen alle blogposts en uitspraken over suikervrij leven door dat het vaak niet gaat om gezond zijn. Het gaat veel vaker om afvallen en dun zijn. Een gezond lichaam is er een die leeft in een gezonde geest. Werken aan je mindset verandert zoveel meer dan een voedseltrend.

8 gedachtes over “Waarom ik wel suiker eet (en daar niet mee ga stoppen)

  1. Heerlijke post. Ik ben het hier zo mee eens! Het lichaam raakt alleen maar van slag als je extreem gaat diëten of één specifiek iets volledig gaat weglaten. Afwisseling, met mate, de gulden middenweg. Al die bekende termen, daar komt je het verst mee.

  2. En helemaal waar!!
    Ik kan dat ook niet vol houden. Een paar dagen minderen met snoep, prima. Een paar dagen zonder sausjes bij mijn avondeten, prima. Maar totaal zonder al dat lekkers? Nee kan ik niet, wil ik niet.

  3. Amen! Ik probeer wel een beetje bewust te zijn van wat ik eet, maar helemaal suikervrij begin ik niet aan, net zoals ik gerust af en toe een pakje of zakje gebruik voor mn eten.

  4. Suikervrij eten is echt belachelijk. Natuurlijk is teveel suiker niet goed voor je, maar daar hadden we zelf ook wel aan gedacht. Dat sommige mensen zo ver gaan als geen fruit eten omdat daar suiker in zit… Ja, daar was ik een halfjaar lang ook 1 van. Verloor wel veel gewicht, maar gezond is anders. Nu eet ik lekker elke ochtend een banaan of 2, 3! Puh!

  5. Pizza is ook de liefde van mijn leven. Ik had vrijdag per ongeluk het bakpapier onder mijn Casa Di Mama pizza weggehaald, toen zakte hij helemaal in mijn oven 😦 En ik ben het met je eens, hoor. Ik heb twee dagen geprobeerd suikervrij te eten, maar daar werd ik ook helemaal niet blij van. Wat minder suiker mag van mij wel (ik hooouuu van cola), maar balans is inderdaad het keyword.

  6. Inderdaad. Al dat suikervrij/dieetgezeik, daar word ik ook enorm moe van. Prima als mensen dat doen, maar hou dat voor jezelf. Mijn ouders ook, die doen nu ‘Dokter Frank’. Mogen ze geen koolhydraten eten. Gek word je ervan. Toch blij dat ik daar dan maar 2 dagen per week ben.. :p

Geef een reactie op Deborah Hamar Reactie annuleren