De vraag

Onlangs vroeg Laura me wat ik vond van ‘de vraag’ en omdat veel mensen er een mening over lijken te hebben, leek het me wel leuk om het erover te hebben.
Wat er met ‘de vraag’ bedoeld wordt, is die ene vraag die iemand neerzet aan het einde van een blog. Stel dat het bijvoorbeeld gaat over goede restaurants en er staat op het laatst: “Wat is jouw favoriete restaurant?”, dan is dat ‘de vraag’.
Sommige mensen zijn tegen ‘de vraag’. Ze zeggen dat het alleen is, omdat de blogger reacties wil uitlokken, zodat het er goed uitziet op zijn of haar blog. Veel reacties zijn daarnaast gewoon heel leuk. Omdat ze bang zijn dat ze anders helemaal niets te horen krijgen, stellen ze een vraag om mensen te prikkelen.
Als je vaker op deze blog bent geweest, weet je al dat ik regelmatig meningen, ideeën of andere verhalen wil horen en dat ik dus aan het einde een vraag stel. Ik ben er dus geen tegenstander van ‘de vraag’. Sterker nog, ik had er eigenlijk nooit over nagedacht tot ik hier en daar stukken las over mensen die er niets mee hadden en het juist heel vervelend vonden.
Even voor de duidelijkheid: ik stel nooit een vraag puur omdat ik reacties wil uitlokken. Natuurlijk vind ik het leuk als mensen feedback of commentaar achterlaten, maar het is voor mij en mijn motivatie om te bloggen niet nodig. Als ik een vraag stel, is dat uit interesse. Misschien ben ik op zoek naar tips of ben ik gewoon benieuwd naar hoe andere mensen iets ervaren. Op die manier kan ik dingen van een andere kant bekijken.
Als ik naar reacties op zoek ben, ga ik wel op straat mensen in hun wang prikken. Op internet is het makkelijk om je verhaal te doen, maar het zou saai zijn als het maar één kant op gaat. En daarom ben ik werkelijk benieuwd: wat vind jij van ‘de vraag’? Als je niet wil antwoorden, mag het ook, maar dan kom ik wel naar je huis om je te martelen. Dat je het even weet.