Mijn liefde

Wanneer ik ’s ochtends wakker word, doe ik dat met een immens plezier. Ik kan niet wachten om mijn bed uit te springen en te doen waar ik al zeker vierentwintig uur op heb gewacht: ontbijten. Niet zomaar ontbijten, nee, ik eet niet zomaar wat. Ik ben een absolute muesli-verslaafde.
Deze verslaving heeft zich langzaam over de jaren ontwikkeld tot deze omvang. Eerst vond ik het wel lekker, de knapperige koekjes met yoghurt, maar niet bijzonder geweldig. Maar hoe vaker ik at, hoe meer ik verschillende smaken ging proberen, des te meer ging ik van muesli houden. Nu moet ik mezelf ervan weerhouden om het als avondeten te nemen (als student op kamers kan niemand me tegenhouden behalve ik) en me dwingen om nog tenminste iets wat op groente  lijkt te eten. Mijn liefde voor muesli heeft zich ontwikkeld tot een religie en voorlopig verlaat ik de kerk niet.
Mijn favoriete muesli-combinatie is op dit moment appel-kaneel muesli van de Albert Heijn met vanille sojayoghurt van Alpro Soya. Dit lijkt misschien niet heel bijzonder, maar geloof me, het is geweldig. Ik zeg vaak tegen mensen dat het smaakt als kerst in je mond, want dat is het echt. Laatst stond ik in de supermarkt terwijl ik door de telefoon zei dat ik niet zonder muesli kon. Ik kreeg rare blikken, maar ik verberg mijn liefde niet. Muesli en ik houden van elkaar, in voor- en tegenspoed, of het nu ochtend is of avond. Wij blijven altijd bij elkaar. Tot ik een andere smaak heb ontdekt.