Een feestje. Daar sta je met je vrienden en vriendinnen te dansen op de muziek waarvan je weet dat die je gehoor zal aan aantasten en het voelt nog goed ook. Je bent rustig bezig met die nieuwe move uit te proberen, wanneer een van je vrienden zich naar jou toe buigt en zegt: “Echt woaahjomwah, maar ik losjvahhmaah!”
Dit is een probleem. Je bent er vrij zeker van dat je vriend(in) geen afwijking heeft waardoor hij of zij zo onduidelijk praat, dus het zal wel aan de harde muziek liggen. Nu heb je twee keuzes:
1. Je schreeuwt: “WAT?” en probeert de zin te ontcijferen. Het risico hier is dat je het alsnog niet verstaat en dat je in een eindeloze cyclus van onverstaanbaarheid vervalt. Vrees niet, optie twee kan hier ook toegepast worden!
2. Je glimlacht en knikt. Als je sterk in je schoenen staat, maak je er zelfs een echte lach van. Dit is alleen niet altijd de beste optie. Het kan zijn dat je een vraag moet beantwoorden en in dat geval is het niet handig als je aan het knikken bent. Hier is de beste tip die ik kan geven: kijk goed naar de gezichtsuitdrukking van degene die met je praat. Vervolgens gok je erop.
Natuurlijk zijn er nog andere opties. Je zou de opmerking/vraag kunnen beantwoorden met: “wil je nog wat drinken?”, je zou je gewoon om kunnen draaien en weglopen en, mijn favoriet, je zou de robot kunnen dansen, want hoe goed of slecht je ook bent, elk moment is een perfect moment om de robot te dansen. De allerlaatste optie, en dat is toch echt de saaiste, is zeggen: “Ik versta je niet!” met als risico dat de ander zegt: “WAT?”
Haha te grappig!
Is het schandalig als ik dit al eens doe als ik niet sta te feesten, maar gewoon ergens koffie aan het drinken ben en gewoon niet op let? (Minus de robot dans dan he, ik bedoel dus meer het knikken en ja zeggen.)
Haha nee hoor, dat doe ik ook wel eens. Het is volgens mij heel menselijk 😉
Als ik iets niet versta lach en mompel ik wat OF ik zeg “ik versta je niet” met het gevolg dat ik dat daarna nog twee keer moet zeggen. Dit gebeurt trouwens niet tijdens het uitgaan, maar gewoon op mijn werk bijvoorbeeld xD
HAHAHHAHHAHAH
Als ik iemand niet versta en ik heb geen zin om te vragen om herhaling dan antwoord ik altijd met: ‘ohw ja’ (alsof iemand mij iets verteld wat ik dan nog niet wist) whaha.
Door het lawaai
Hoorde ik
De boodschap niet
BIEP
Ik ben
Geprogrammeerd
Altijd te reageren
PLIEP
Geen emotie
Toch bewogen
PLING
De raderen draaien
Schokkend
Verend
En weer terug
ZING
Ik mompel wat
Raak niet
Van de wijs
DING! DONG!
Ik win een prijs
Onbedoeld
Maar toch meegenomen
Ieder heeft talent
* bedankt voor je inspiratie
Hahaha, dis wel zeer herkenbaar hoor.
Haha leuk geschreven!
Ik vraag altijd; ‘wat zei je?’ als ik mensen niet versta.
Maar je krijgt inderdaad altijd dit soort gesprekken;
vriendin; wdejdoiejdoijd
ik; wat zei je?
vriendin; wat zei je?
ik; nee wat zei jij?
vriendin; nee, wat zei jij?
enzovoort..
Meestal als mensen het herhalen versta ik het nog niet maar ik heb nooit zin om nog een keer ‘WAT?’ te zeggen dus dan knik ik maar 😛
Ik vraag me dan altijd af hoe ’t komt dat anderen ’t wél snappen… waarschijnlijk knikken die ook maar wat 🙂
Ik denk dat die robotdans helemaal niet zo’n slechte optie is. 🙂
Ik ga die robotdans eens uitproberen de volgende keer 😉
hhaha de robot 😛
Ik zeg meestal he watte …
Of ja en dan een lachje:P en dan maar hope dat het iets normaals was wat die gene zei
De robot doen klinkt als een fijne oplossing. Helaas ben ik de meest belabberde robot-danser ooit. Voor mij blijft het helaas bij ja-knikken en verbaasde blikken.
Ik heb echt al zoooo vaak van die ‘wat?!’ situaties gehad, en als ik het dan na drie keer nog niet verstond en dat ik dan ‘ja’ antwoordde en raar werd aangekeken.. of dat ik een biertje kreeg terwijl ik niet drink. ‘Je zei toch ja..’
Haha, geweldig. Die ga ik de volgende keer uitproberen 🙂
Als er veel ruis en drukte in de ruimte is en ik me niet concentreer of oplet dan gaat het al snel fout en hum en knik ik ook wat weg. Gaat op een enkele keer na wel goed, misschien moet ik dan juist alsnog de robot gaan doen, gezien m’n gesprekspartner me dan toch al enigszins raar aankijkt :p
haha geweldig… Sommige afkortingen en woorden ..
GEWELDIG!!! :D:D:D Dit is echt zo herkenbaar; moet jouw opties maar eens gaan proberen de volgende keer in de herrie want ik roep idd altijd heel hard: WAT!?
Euh, ben ik de enigste hier die niet weet wat de robot dans is????
Ik zeg altijd iets van ‘Oke’ en dan maar hopen dat het geen vraag was. Wat het altijd blijkt te zijn geweest.
Ik heb zo een oudere kennis, echt met de nadruk op OUD. Hij heeft bijna geen tanden meer en spreekt altijd, voor mij toch, onverstaanbaar. Hier hoeft zelfs geen muziek op te staan en toch versta ik doorgaans niet wat hij tracht te vertellen. Ik heb mij in het verleden reeds meermaals afgevraagd wat ik moest antwoorden … Misschien dat ik ook even de Robot Dans kan uitproberen 😉
Ik doe dat tweede heel vaak, ook in gewone situaties, omdat ik het niet versta en geen zin heb om weer ‘Wat zeg je?’ te zeggen.
Hahah herkenbaar!
Ik snap ook niet waarom die muziek altijd zo hard moet staan. Ik heb goede oordoppen om mijn gehoor te beschermen, maar dat lost het onverstaanbaarheidsprobleem helaas niet op. En voor het ontcijferen van zinnen heb ik bepaald geen talent (meestal dringt het pas tot me door als ik al het verkeerde antwoord heb gegeven :P)
herkenbaar … ik maak gewoon het: ik versta je niet gebaar en ga verder met mijn robot
Zo herkenbaar! Ik kijk eerst wie het zegt, vraag dan ‘WAT’
Als diegene het dan niet verstaat ga ik verder met waarmee ik bezig was en hoop dat als het belangrijk was diegene het nog een keer vraagt.