De eenzame wandelaar heeft geen andere mensen nodig om zijn pas aan te moedigen. Hij heeft geen behoefte om te praten of om het weer hardop te observeren. Hij wil gewoon zijn. Alleen met zijn gedachten. Stilte. Het enige wat zijn zwijgende contemplatie doorbreekt is zijn vaste ademhaling. Af en toe ontsnapt er een wolkje van condens.
Misschien heb je hem wel eens zien lopen. Misschien ben je zelf een eenzame wandelaar. Ik weet dat ik het soms ben en heel vaak wil zijn. Gewoon, in mezelf gekeerd, met de wereld om me heen die zich als een film voor me afspeelt. Dat is ook een vorm van liefde.
Woorden uit mijn broekzak 
Ik ben er ook graag 1! Mooi zeg!
Vind het soms ook werkelijk heerlijk om een eenzame wandelaar te zijn. Allen. Met mezelf.
Af en toe kan ik mij hier wel in vinden. Mijn vader was meer zo’n type hiervoor..
Doet me denken aan de eenzame fietser van Boudewijn de Groot 🙂
Mooi geschreven. Ik ben zelf niet zo’n eenzame wandelaar, maar als ik met de hond ga wandelen vind ik het wel fijn als ik niemand tegen kom, daar heb ik dan echt even geen zin in. Mss ben ik dan toch onbewust een eenzame wandelaar?! 😉
Een eenzame wandelaar met de hond, mag dat ook?
Mooi geschreven trouwens!
Ohh heerlijk stukje dit, ik ben er vaak genoeg ook 1. In de lente of juist in de regen het liefst, fantastisch!
Een eenzame wandelaar in de storm??
Met jezelf
wel zo rustig
op pad gaan
Eén paar voeten
bepalen de koers
Het kost me toch
wel moeite:
“Trek ik
de stoute schoenen aan?”
“Hoe kom ik de drempel over?”
“Keer ik veilig weer?”
Iedereen kan ik vertellen
over wat ik zag
of voelde
Beleefde het geheel alleen
Niemand zal het geloven:
Er liepen velen
in mijn gedachten
met mij mee
ik hebje gelinkt op mijn blog. Erg moi geschreven en…inspirerend voor mij
Dankjewel! 😀
Helemaal waar. Soms is dat gewoon heerlijk!
Wat prachtig geschreven. Ik raak er even stil van!
Wow, mooi en zo waar. Denk dat iedereen dat gevoel wel herkend, ik wel iig.
Mooi gezegd. Het is ook een vorm van liefde ja, ik houd er ook van, in de natuur of juist in de stad. 🙂
Soms, als ik alleen ben met mijn gedachten, zou ik ze ook wel eens uit wwillen zetten …
Mooi! ❤
Mooi gezegd. Het is soms best fijn om de eenzame wandelaar te zijn!
Een eenzame wandelaar, meestal met camera, dat ben ik. 😉 Het liefst loop ik met mijn camera op mijn rug, zodat wandelen en nadenken voorrang heeft op fotograferen
Heel erg mooi geschreven!