Dit is het porselein dat bij mijn moeder in huis staat. Het was jaren geleden van mijn overgrootmoeder. Nu staat het in de kast mooi te zijn, maar ooit werd eruit gedronken. Ik zie voor me hoe mensen koffie of thee op het bordje morsten, de kruimels van hun koekje in het kopje lieten vallen, welke gesprekken ze gevoerd zouden hebben. Het was een andere tijd, er waren andere mensen. Het servies werd gemaakt en gebruikt lang voordat ik geboren werd. En nu staat het zomaar bij ons in de kast, stof te verzamelen. Prachtig te zijn.
Ik vraag me af wat voor spullen mijn kleinkinderen van mij in hun kast zullen zetten.
Woorden uit mijn broekzak 
Een iPad? Lijk eens waar oma vroeger mee speelde? 😉
Haha, dat zou grappig zijn! 😛
Moet natuurlijk ´Kijk eens´ zijn ipv ´Lijk eens´.
HAHA wat een fantastisch antwoord!!
Hihi dat was ook het eerste waar ik aan dacht. Maar credits voor jou, je was me voor 😉
Mooi he om daar over na te denken….
Mooie foto! Volgens mij heeft mijn oma ook zulk soort servies ergens, dat was huwelijkscadeau gegevens aan haar ouders en echt familiestuk geworden. Toch jammer dat die soort dingen tegenwoordig niet meer zo gauw gebeuren…
Ik moet zelfs zo ver vooruit niet te kijken, mijn kinderen vinden mijn collectie vinylplaten die bij ons op zolder liggen al antiek 😉
Wij hebben ook veel servies in de kast staan dat niet wordt gebruikt. Ik denk dat die kleinkinderen later je oude mobieltjes bewaren.
Een e-reader met de mogelijkheid om deze blog te lezen!
Zo grappig hoe dat gaat he? Wij hebben ook nog wel uit servies staan van mijn oma. Maar we gebruiken het ook niet.
Waarschijnlijk blijft je blog bewaard op Google
Of zou het niet meer gevonden worden,
bestanden van windows vista en 7
Druk het af en houdtbhet leesbaar
De verhandelingen en voorwerpen die je
veelduldig noemt zijn dan inderdaad
niet meer in gebruik.
Maar misschien verlangt men terug
naar jouw tijd, omdat het resprect er wel was
ofmeen fiets waaropje heerlijk ” trappen ” kom!
Een kop en schotel
van broos, beschildert porselein
Kopjes warme thee
in het prieeltje
heerlijk buiten in de zomerzon
De kinderen spelen
met de popjes
Hoe kwetsbaar de jeugd
Mooi servies 🙂 Leuk om daar eens over na te denken.
weet je dat ik daar echt vaak over nadenk. en dat ik altijd in mijn notitieboekjes heel netjes schrijf voor het geval dat mijn kleinkinderen het lezen. whahaahah 😛
Gelinkt met mijn reactie- gedicht
Herkenbaar servies heeft mijn oma ook en ik denk dat vooral foto’s in de kast zullen staan 😉
misschien boeken? dat ze tegen die tijd alles digitaal hebben 😛
Een ingekaderd blogstukje ?
Zo leuk, de afwisseling op jouw blog! De ene keer heb je een foto, dan weer tips, soms iets over jezelf en soms niet – en altijd leuk geschreven!
Je Pokémonkaarten! 😛 Nee, ik heb werkelijk geen idee wat de rol van zoiets over kan nemen… het moet ook wel een beetje toonbaar blijven.
Wat grappig, dit soort dingen vind ik ook altijd mooi om te bedenken 🙂