Is het al vakantie?

Ik snuif de zuivere lucht in en glimlach terwijl ik naar college fiets. Het nieuwe jaar is weer begonnen en het is geweldig. Er is gewoon iets magisch aan een nieuw, leeg collegeblok en een agenda die niet gehavend is door het constante rondslepen ervan. Noem me maar een optimist, maar ik ben dol op het begin van het academisch/schooljaar. Niet alleen krijg ik weer mijn vrienden te zien, ik kan de kennis weer opsnuiven.
Oké, ik geef het toe, misschien komt het wel omdat ik heel erg weinig doe in de vakanties. Meestal verveel ik me alleen maar, terwijl ik rondschreeuw dat vakantie zo geweldig is en dat ik wou dat het langer duurde. In werkelijkheid heb ik zo’n drieduizend filmpjes op youtube gekeken en heb ik geleerd dat het best ongezond is om je kamer meer dan twee maanden niet te stoffen. Bovendien ben ik bijna vergeten hoe het is om te fietsen en doet mijn schouder altijd pijn na de eerste dag boeken dragen.
Gelukkig heb ik wel echt een leuke vakantie gehad. Misschien is het daarom maar beter dat deze weer voorbij is. Als ik alleen maar vakantie zou hebben, zou ik vergeten hoe leuk het is om weer te mogen leren en zou er niks bijzonders zijn aan al die foto’s die ik heb gemaakt op het strand en de uitjes die ik heb gemaakt.
Dan stap ik de collegezaal weer in. Het eindeloze maken van aantekeningen is weer begonnen en mijn stresshormonen ontwaken. Ik vergeet totaal mijn verveling van de afgelopen maanden en fluister tegen een studiegenoot: “Is het al vakantie?” Je weet niet wat je hebt, tot je het kwijt bent.